Album review
Bruce Springsteen Tracks II: Ανακαλύπτοντας xαμένα άλμπουμ

- Αρχική
- Μουσική
- Album review
- Bruce Springsteen Tracks II: Ανακαλύπτοντας xαμένα άλμπουμ
Η Εξέλιξη ενός Μύθου στη Μουσική Βιομηχανία
Ο Bruce Springsteen έχει καθιερωθεί ως καλλιτέχνης που συνεχώς επανεξετάζει και επαναπροσδιορίζει το έργο του. Σε αντίθεση με άλλους θρυλικούς μουσικούς όπως ο Bob Dylan που προσεγγίζει τα αρχεία του σαν μουσειακές εκθέσεις, ο Springsteen ενσωματώνει το παρελθόν του στο παρόν. Το Tracks II δεν είναι απλώς μια συλλογή ξεχασμένων τραγουδιών – είναι μια αποκάλυψη ολόκληρων δημιουργικών περιόδων που παρέμειναν κρυφές.
Η συλλογή περιλαμβάνει 83 κομμάτια κατανεμημένα σε επτά διαφορετικά άλμπουμ:
- LA Garage Sessions ’83
- Streets of Philadelphia Sessions
- FaithlessTwilight Hours
- Somewhere North of Nashville
- Perfect World
- Inyo
Κάθε άλμπουμ αντιπροσωπεύει διαφορετικές φάσεις της καλλιτεχνικής του πορείας και αποκαλύπτει έναν διαφορετικό “οδηγό” στο τιμόνι της δημιουργικότητας.
Τα LA Garage Sessions ’83: Η Πειραματική Περίοδος
Το LA Garage Sessions του 1983 αναδύθηκε ακριβώς πριν από την εμπορική κορύφωση του Springsteen, κατά τη διάρκεια της παραγωγικής περιόδου μεταξύ Nebraska και Born in the U.S.A. Αυτό το άλμπουμ γεφυρώνει τις δύο εποχές, συνδυάζοντας την αγάπη του για τους Suicide με ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα synthesizers.

Κομμάτια όπως το “Follow That Dream” και το “Sugarland” στέκονται δίπλα σε πειράματα όπως το “The Klansman” και το “One Love”, αποτελώντας πρώιμες προσπάθειες εύρεσης μιας φωνής εκτός της E Street Band. Αν το Nebraska ήταν το τυχαίο αριστούργημα, αυτό ήταν η σκόπιμη αλλαγή κατεύθυνσης που άνοιξε τον δρόμο για μια δεκαετία έργου που παλεύει λεπτά ενάντια στις προσδοκίες.
Streets of Philadelphia Sessions: Η Σκοτεινή Αποκάλυψη του ’94
Το Streets of Philadelphia Sessions του 1994 αντιπροσωπεύει μια από τις πιο προσωπικές και τολμηρές στιγμές στην καριέρα του Springsteen. Αυτό το μυθικό άλμπουμ συνδυάζει απογοητευμένες ιστορίες απόστασης και αμφιβολίας με drum loops και ονειρικά synths που περιστασιακά πλησιάζουν το trip-hop.

Η μουσική αποτελεί θρίαμβο – πιο τρυφερή και μελωδική από όσο θα περίμενε κανείς – αλλά φέρει και την αίσθηση ενός καλλιτέχνη που γράφει τον εαυτό του έξω από μια δημιουργική κρίση. Μετά από ένα κρίσιμο και εμπορικό χαμηλό σημείο στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Springsteen προσπάθησε να αξιοποιήσει τη δυναμική του βραβευμένου με Όσκαρ τραγουδιού για το φιλμ Philadelphia.
Faithless και Twilight Hours: Οι Ήσυχες Αποκαλύψεις
Το άλμπουμ Faithless αντιπροσωπεύει μια εντελώς διαφορετική πλευρά του Springsteen. Γραμμένο ως soundtrack για μια “western” ταινία που δεν γυρίστηκε ποτέ, είναι μακράν η πιο ήσυχη σε αυτή τη συλλογή. Κυρίως ο Springsteen με πιάνο ή ξεστρογγυλισμένη ακουστική κιθάρα, επαναλαμβάνει μαντρικούς στίχους που θα μπορούσαν να ακούγονται σε ένα gospel τραγούδι της Carter Family.

Παράλληλα, το Twilight Hours αποκαλύπτει τον εκλεπτυσμένο, ερωτευμένο crooner που προτιμά τις major-seventh συγχορδίες και τους γλυκούς ρυθμούς. Αυτό το πρόσφατο διαμάντι γράφτηκε την ίδια περίοδο με το Western Stars του 2019, προσφέροντας μια διαφορετική ματιά στην καλλιτεχνική ωρίμανση του τραγουδοποιού.
Η Κληρονομιά ενός Ζωντανού Θρύλου το 2025
Στο σύγχρονο μουσικό τοπίο, ο Springsteen αντιμετωπίζει το παρελθόν του στον ενεστώτα χρόνο. Δεν είναι ασυνήθιστο να γράφει καθυστερημένους στίχους σε ένα παλιό instrumental, ή να επανεξετάζει 50χρονα τραγούδια για έναν εντελώς νέο δίσκο. Όπως εξηγεί ο ίδιος: “Το φαντάζομαι πάντα σαν αυτοκίνητο. Όλοι οι εαυτοί σου είναι μέσα σε αυτό. Ένας νέος εαυτός μπορεί να μπει, αλλά οι παλιοί εαυτοί δεν μπορούν ποτέ να βγουν.”

Με το Tracks II, συναντάμε έναν ολόκληρο κόσμο νέων “οδηγών”. Υπάρχει η βασανισμένη, αποπροσανατολισμένη φωνή των Streets of Philadelphia Sessions, ο εκλεπτυσμένος εραστής των Twilight Hours, ακόμα και ένας δίσκος όπου ο Springsteen ηγείται μιας mariachi μπάντας στο Inyo, τραγουδώντας μεταφράσεις ισπανικής ποίησης.
Η μαγεία βρίσκεται στο πόσο φυσικά όλα αυτά τα περίεργα στοιχεία ταιριάζουν με τα δυνατά του σημεία, πόσο διαισθητικά αυτές οι εκκεντρικές δημιουργίες στέκονται ανάμεσα στα κλασικά. Αφού περάσει η αρχική νοσταλγία αυτής της παράξενης και εκτεταμένης συλλογής μουσικών θησαυρών, αρχίζει να αναδύεται η πραγματική αποκάλυψη: μετά από όλον αυτόν τον καιρό, ίσως ακόμη μόλις αρχίζουμε να γνωριζόμαστε.







